Petit KATO!

Gisterenmiddag om 12u46 werd ik tante Karo en mijn vriendje werd de trotse peter. Het zat er al even aan te komen, het pakketje dat ik maakte stond klaar aan de deur om direct te vertrekken richting ziekenhuis maar ze liet wat op haar wachten. Tot gisteren, ineens telefoon van de kersverse papa met het vrolijke nieuws: "Kato is geboren!"

Helemaal in het begin waren we er zeker van dat het een meisje was, we zeiden zelfs bij het gissen naar namen DE naam, Kato. Die slimme ouders waren ons te snel af en lieten ons twijfelen, zou het dan toch een jongetje zijn? Ze hebben ons liggen gehad, een meisje, een parel van een kind!

Vanaf dat ik wist dat er een kleintje in de familie zat aan te komen maakte ik dit. Ik koos ervoor om verder in het thema te gaan en bestelde toepasselijke stof. Het brainstormen kon beginnen, wat kan zo'n kleintje nu ook allemaal gebruiken? Uiteindelijk ging ik voor een heel pakket, zo ééntje waar alles goed bij elkaar past, dat zien we graag!

Ik stel u voor, Kato haar pakket

Het 'grote' kado werd het reisdeken van kallou in het kleinste maatje. Handig voor in de autostoel op koude winterdagen. Ik maakte het extra dik door er wattine tussen te steken. Nooit aan gedacht dat het dan extra moeilijk zou worden om er de 5,5 meter biais aan vast te maken.

Vervolgens vijf geflockte slabbetjes in thema om goed op te smozen.

Een tutdoekje en geflockt mini-bodyke.

Slofjes en een warm mutsje.

En als laatste een groot knuffelkussen.

In de late namiddag mochten we haar voor het eerst gaan bewonderen. Ik kan onmogelijk beschrijven hoe het voelt om zo'n pasgeboren prutske te zien liggen, een wonder, zo klein, zo fijn, zo ongelooflijk mooi! Ik word er helemaal stil van...
Welkom kleine Kato, welkom op onze planeet!

100% aaibaarheid

Er verschenen er al veel, heel veel. Knuffelzachte dekentjes om helemaal in weg te zakken. De super uitleg vind je bij haar. Laat die winter nu maar komen!

Het goed gevoel

Toen de zon nog hoog aan de hemel stond werd er mij gevraagd om een jasje te maken. Een kleine meid zou gaan verjaren en zou zo van haar oma een jasje kado krijgen. Ik geef toe, ik slikte even bij de vraag. Een jasje? Dat had ik nog nooit gemaakt. Met in het achterhoofd 'uit proberen kan men enkel leren' nam ik het werkje graag aan.

Ik koos voor het stofje hedgehog in aqua van Michael Miller, mooi passend bij de blauwe kijkers van het meisje. Het stofje werd verstevigd en extra gevoerd met een fleece stofje. Het patroontje komt uit de ottobre winter '06.

Na een hele hoop werk (en dat komt vooral omdat ik geen strijkbare versteviging gebruikte) was het klaar, fini, af! Je kent gevoel wel, zij beschreef het al eens. Iets maken waar je echt tevreden over bent, oprecht blij van word en zelfs een tikkeltje fier op bent. Dat tikkeltje is een serieuze tikkel.
Ik maakte begot een jasje! :)

Jammer genoeg is het jasje te groot. Verdomde ottobre-maten.
Hoewel ze het niet graag wil uitdoen zal ze er pas volgend jaar goed in passen.

De voor en na (zomer)

We mogen het eerlijk toegeven, een 'echte' zomer hebben we in België dit jaar niet gehad. Een mooie nazomer daarin tegen wel! Hoewel we in dit geval eerder moeten spreken van een mooie begin-herfst (of hoe zeg je dat?).

Jammer genoeg korten de dagen en is het aftellen naar de kerstperiode in sommige winkels al begonnen (zie de sinterklaaschocolade in de aldi, het kerstassortiment in ikea,...). Zo werd stilletjes ook nog eens naar dit lijstje gekeken. 10 in 2011.

Als we die twee gegevens dan combineren krijgen we de zin om een kleedje te maken. Mijn eerste ooit (op volwassen maat). Ik maakte het niet helemaal zelf en vertrok van een bestaand kleed, een echt 'soepkleed'. De grote maat 46 werd verwerkte naar mij maat. Het zit als gegoten, ik doe het graag aan, het koste me slechts 1 euro en het is ideaal voor het weer van de laatste dagen, heerlijk!

Omdat het steeds leuk is om te zien, presenteer ik u nog even de voor en na.
Geniet nog van het (voorlopig) stralend weer!